توضيح عکس از زبان نعيمه نظام دوست : چقدر هفتاد هشتاد سال کم است برای دیدن تمام دنیا! برای بودن با تمام مردم دنیا! چقدر حیف است که من میمیرم و غواصی در عمق اقیانوس ها را تجربه نمی کنم ! میمیرم و حداقل یکبار زمین را از روی کره ماه نمی بینم ! دلم می خواست چند سال در یک جنگل یا یک روستا زندگی کنم . چند سالی را هم در چند کشور دیگر با آداب و رسومی دیگر. دلم میخواست چند کلیسا و معبد و مسجد بزرگ جهان را میدیدم و با پیروان ادیان مختلف حرف میزدم . دلم میخواست یکبار هم که شده از ارتفاعی بلند و مهیب پرواز میکردم \"\"دلم می خواست های من\"\" زیادند ، بلندند ، طولانی اند . اما مهمترین دلم می خواستم، این است که انسان باشم انسان بمانم و انسان محشور شوم . چقدر وقت کم است . تا وقت دارم باید مهر بورزم به همین چند نفر که از تمام مردم دنیا با من نفس می کشند ، باید مهربورزم به همین جغرافیایی که سهم چشمهای من از جهان است . وقت کم است باید خوب باشم.. .. .. مهربان باشم... ودوست بدارم همه ی زیبایی ها را.... روز همگی بخیر و شادی ، همتون رو دوست دارم همراهان همیشگی من
0072 عکس نعيمه نظام دوست بر سر مزار فروغ فرخزاد .jpg